1954
In 1954 emigreerde Al van Beek op 27 jarige leeftijd, net als zovele tijdgenoten naar Canada om daar zijn geluk te beproeven. Zijn vriendin Ton volgde enkele maanden later toen hij alle formaliteiten geregeld had en ze konden trouwen. Je moet je voorstellen in die tijd als vrouw alleen de wereld over en dan zonder familie trouwen. Vreemden als getuige maar Tonny deed dit. Zo trots op mn geëmancipeerde moeder. Zij had datzelfde jaar al haar rijbewijs en dat was natuurlijk in die tijd heel bijzonder. Mam heeft ook haar hele leven gewerkt. All odd jobs maakte niet uit wat.
Ik kwam in 1956 om de hoek kijken en Dad heeft de eerste paar jaar van alles gedaan. Het Canadese leger bij the Queens own cameron highlanders in Schotse rok , restaurants, een bakkerij, en ook nog op verschillende schepen verdiende hij de kost. Vervolgens werkte hij op een weerstation op de Noordpool als kok, waarna hij in 1961 besloot om voor zichzelf te beginnen. Leuk weetje…… ik heb dus altijd gedacht dat onze zaak in Canada ook Canadian Corner heette maar ik kwam er een paar jaar geleden achter dat het de Hollandse Hoek was. Dad maakte daar een mix van stroopwafels, spritzkoeken, banketstaven, marsepein, maar ook strawberry shortcake. Bitterballen maar ook Hamburgers. Soort van Happy Days zaak met booths om te eten met mini jukeboxjes. Ik heb er geweldige herinneringen aan omdat wij bij de zaak woonden en we alle college kids over de vloer hadden.
In 1964 hebben wij nog een uitstapje naar Oakland California gemaakt maar werk was daar toen vrij moeilijk en na de Noorpool weer opgezocht te hebben en ook nog een jaar in de Nevada woestijn bij General Electric gewerkt te hebben overal als de geweldige kok die hij was (wij mochten af en toe langskomen) was het TIJD.
Ik kwam in 1956 om de hoek kijken en Dad heeft de eerste paar jaar van alles gedaan. Het Canadese leger bij the Queens own cameron highlanders in Schotse rok , restaurants, een bakkerij, en ook nog op verschillende schepen verdiende hij de kost. Vervolgens werkte hij op een weerstation op de Noordpool als kok, waarna hij in 1961 besloot om voor zichzelf te beginnen. Leuk weetje…… ik heb dus altijd gedacht dat onze zaak in Canada ook Canadian Corner heette maar ik kwam er een paar jaar geleden achter dat het de Hollandse Hoek was. Dad maakte daar een mix van stroopwafels, spritzkoeken, banketstaven, marsepein, maar ook strawberry shortcake. Bitterballen maar ook Hamburgers. Soort van Happy Days zaak met booths om te eten met mini jukeboxjes. Ik heb er geweldige herinneringen aan omdat wij bij de zaak woonden en we alle college kids over de vloer hadden.
In 1964 hebben wij nog een uitstapje naar Oakland California gemaakt maar werk was daar toen vrij moeilijk en na de Noorpool weer opgezocht te hebben en ook nog een jaar in de Nevada woestijn bij General Electric gewerkt te hebben overal als de geweldige kok die hij was (wij mochten af en toe langskomen) was het TIJD.
1966
In 1966 keerden wij terug naar Nederland en begon Dad terzijde gestaan door mijn moeder op de Schaesbergerweg een restaurant. Het restaurant verwierf al snel tot in de wijde omtrek faam. Dit was mede te danken aan het feit dat hij tijdens zijn periode in Amerika en Canada met zoveel verschillende culturen en dus eetgewoontes in aanraking kwam, en zijn opgedane ervaringen toepaste op de menukaart. De pizza taco, de pizza combination, de taco en de hamburgers waren zijn handelsmerk. In die tijd was er nog geen hamburger of pizza of Fried Chicken in Nederland te verkrijgen.
Van heinde en van verre toog men naar de Schaesbergerweg om te smullen van zijn specialiteiten. Inmiddels zijn we tientallen jaren verder en is het bedrijf in 1982 verkast van Heerlen naar Brunssum. Inmiddels ben ik , dochter Donna in 1982 volledig in de zaak gestapt en bestier ik samen met mijn dochter Lindsay de zaak. Dad heeft de receptuur aan kleindochter Lindsay overgedragen en wat zou hij trots op haar zijn en ook mijn manlief Piet draagt al jaren zijn steentje bij.
Inmiddels zijn wij al meer dan 40 jaar in Brunssum en bestaan wij al meer dan 56 jaar. Dad zei altijd “Never change a winning game”.
Van heinde en van verre toog men naar de Schaesbergerweg om te smullen van zijn specialiteiten. Inmiddels zijn we tientallen jaren verder en is het bedrijf in 1982 verkast van Heerlen naar Brunssum. Inmiddels ben ik , dochter Donna in 1982 volledig in de zaak gestapt en bestier ik samen met mijn dochter Lindsay de zaak. Dad heeft de receptuur aan kleindochter Lindsay overgedragen en wat zou hij trots op haar zijn en ook mijn manlief Piet draagt al jaren zijn steentje bij.
Inmiddels zijn wij al meer dan 40 jaar in Brunssum en bestaan wij al meer dan 56 jaar. Dad zei altijd “Never change a winning game”.